Evert Albertus van den Enk werd op 6 september 1924 geboren in Beekbergen. Samen met zijn broer werd hij opgepakt en waarschijnlijk meteen naar Duitsland ‘dienstverplicht’. Hij hoorde tot de zogenaamde lichting 1924; die jongelui werden in 1943 verplicht in te Duitsland te werken.

We weten niet het hele verhaal, maar wel dat hij op 18 juni 1943 is vertrokken naar Berlijn en daar verbleef in Kamp Rehbrücke. Dit dwangarbeids-kamp is oorspronkelijk gebouwd voor 1.200 mensen. In de loop van de Tweede Wereldoorlog werd dit aantal echter aanzienlijk overschreden. Door het harde werk en de slechte leefomstandigheden was het sterftecijfer onder de dwangarbeiders erg hoog.

Evert heeft de oorlog echter ternauwernood overleefd en komt op de een of andere manier verzwakt terug in Nederland. Hij komt in Nijmegen in een ziekenhuis terecht en overlijdt daar op 19 augustus 1945. Evert werd 20 jaar.

Evert heeft een officieel oorlogsgraf gekregen op de begraafplaats in Beekbergen.