Wim was een Amsterdammer van 1902 en getrouwd met Ina. Wim en Ina werden zich in de loop van de dertiger jaren bewust van de dreiging van het opkomend Nazi-regime in Duitsland. Ze meenden, dat het buiten de grote stad veiliger zou zijn en verhuisden daarom naar de Arnhemseweg in Beekbergen.

Wim werd boekhouder op Het Spelderholt, was scheidsrechter van de KNVB en speelde bij Het Beekbergens Toneel. In 1941 werd Wim -als gevolg van de anti-Joodse maatregelen- ontslagen bij het Pluimveeproefstation. Het gezin moest verhuizen naar een huurhuis aan de Kerkweg. Een plaatselijke huisarts nam Wim in dienst om voor hem de boekhouding te doen, zodat er toch wat geld binnenkwam.

Ook in 1941 pleegden een aantal verzetsmensen overvallen op elektriciteitscentrales. De bezetter nam dat ernstig op en besloot tot een wraakactie: uit een aantal dorpen in Oost-Nederland werden Joden opgepakt en weggevoerd.

Zo kwam het, dat Wim op 9 oktober 1941 om 23.00 uur door de Beekbergense politie bij zijn gezin werd weggehaald. Deze agent droeg hem over aan de SS. Wim werd met nog 12 Joodse Apeldoornse mannen op transport naar Mauthausen gesteld.

Concentratiekamp Mauthausen was geen werkkamp, maar een vernietigingskamp: alle hier aangevoerde gevangenen werden hier al snel vermoord. Dat overkwam ook Wim. Een week later -op 17 oktober 1941- overleed hij, 38 jaar oud.

Hier aan de Kerkweg ligt ter nagedachtenis aan hem een Stolperstein.